Helaas een minder goed bericht vanaf mijn kant. In het weekend van 25 september ben ik naar Genk (BE) geweest om een weekend te trainen. Wij wilden trainen op de harde ondergrond, omdat wij van plan waren om nog een wereldkampioenschap dames mee te gaan rijden in Italië later deze maand.
Echter, ik ben daar hard ten val gekomen. Ik ben voor de verandering op mijn hoofd gevallen, waarna ik erg duizelig was, veel hoofdpijn had en tegen het randje van flauwvallen aan zat. Ik heb de dagen erna volledige rust genomen, maar dit mocht niet baten. In plaats van dat er vooruitgang was, ging ik per dag achteruit. Veel hoofdpijn, zere nek en enorme duizelingen. Ik ben naar mijn sportmasseur geweest, die vervolgens met de mededeling kwam dat er een nekwervel niet helemaal op de juiste plek stond. Dit heeft hij verholpen en vanaf toen zal het beter moeten worden. De nekpijn nam inderdaad af, maar de duizelingen en hoofdpijn bleven aanwezig.

Vanochtend ben ik voor alle zekerheid toch even langs de huisarts gegaan. De arts vertelde mij dat ik (weer) een zware hersenschudding te pakken heb. Ik heb heel duidelijk de boodschap meegekregen dat ik nu voor volledige rust moet gaan, geen sport, geen werk, niets. Doordat dit de zoveelste hersenschudding is, is het littekenweefsel aangetast en heeft dit uiterste rust nodig. De arts gaf aan dat als ik dit nu niet doe, ik veel verder van huis zal zijn en ook de kans op dementie op vroege leeftijd zeer groot zal worden. De arts heeft mij dus even goed met de neus op de feiten gedrukt, waarna ik uiteraard het besluit genomen heb om dit jaar niet meer op de motor te stappen en mijn seizoen dus vroegtijdig te beëindigen.

Ik baal hier ontzettend van, omdat het rijden afgelopen seizoen super goed ging en ik voor mijn eigen gevoel echt aan het pieken was. Ik heb mooie stappen gemaakt, waar ik volgend seizoen absoluut weer mee door ga, maar voor nu even een pas op de plaats en mijn gezondheid op nummer één.